Afgelopen week heb ik samen met mijn moeder en een vriendinnetje van mij op de vlooienmarkt gestaan (of rommelmarkt, hoe jij het wilt noemen). We hadden het huis overhoop gehaald en onze kledingkast (kamer is het eigenlijk) uitgemest, dus dat betekend: op naar de Schilp! Lekker verkopen die handel. Ik wil jullie vertellen hoe zo’n dag voor mij eruitziet.

Zo’n dag op de vlooienmarkt begint meestal erg vroeg. Half 7 ons bed uit, want om half 8 worden de deuren al geopend naar de zaal. De dag van te voren wil je natuurlijk alles al klaar hebben liggen, zodat je de volgende morgen alleen maar onder de douche hoeft te springen, je kloffie aan hoeft te trekken en uiteindelijk vertrekt (met een lading van spullen) richting de vlooienmarkt.

Zo zagen wij er alle 3 ongeveer uit:

Maar dat betekent dat ik van te voren moet na denken wat ik die dag allemaal wil gaan eten, want iets halen zit er voor mij niet in. Wie weet nou van te voren waar die trek in heeft? Niet dat ik voor mijn coeliakie alleen maar dingen kocht, maar dan is het toch nét iets makkelijker als je ergens trek in hebt of niet genoeg bij hebt voor zo’n lange dag. Mijn ontbijt, lunchpakket, tussendoortjes en flesjes water stonden daarom helemaal klaar; een tas vol!

Ook neem ik een anti-allergie pilletje in vanwege de stof en alle andere vreemde luchtjes die in de lucht hangen. En niet te vergeten mijn zakdoekjes en desinfecterende handgel. Zakdoekjes spreken voor zich, maar de desinfecterende handgel heeft een belangrijke rol. Zodra ik aan spullen zit (kleding of geld bijvoorbeeld) en daarna per ongeluk in mijn oog wrijf, is de kans aanwezig dat er een reactie optreedt. Maar helaas, was ik de 2 laatst genoemde producten vergeten op mijn kaptafel. Niet zo slim achteraf gezien.

Ik denk dat ik gemiddeld 100 keer per dag nies, dus in dat geval zijn zakdoekjes niet overbodig. Die had ik niet, dus zei mijn moeder: ”Lo, pak een t-shirt. Liggen er toch genoeg!” Goed idee mam, gelukkig denk jij altijd mee! Daarnaast kreeg ik last van mijn ogen, waardoor ze begonnen te jeuken en een beetje rood kleurden. Ik kreeg zelfs nog de reactie: ”Hooikoorts speelt zeker op meisje?” Ja, goed gezien mevrouw. Allemaal te danken aan de hooikoorts (terwijl we opgesloten zitten in een zaal) uhum….

Al met al was het een super gezellige dag en heb ik een lekker extraatje binnengesleept. Zoals jullie hebben kunnen lezen, moet ik met een hoop dingen rekening houden op zo’n dag. Maar al die voorbereiding mag de pret niet drukken! Volgend jaar sta ik er gewoon weer!

♥ Liefs, Louise