Hi iedereen! Vandaag wil ik met jullie teruggaan in de tijd. Terug naar het jaar 2011. In het jaar 2011 waren mijn allergieën nog niet geopenbaard. Het was het jaar dat mijn wens uitkwam, ik kreeg een hondje; een Labradoodle.

De Labradoodle betreft een kruising tussen een Labrador en een Poedel. Dit hondenras is speciaal gefokt met het oog op hondenallergie. Voor de aanschaf van een (Australian) Labradoodle geldt doorgaans een lange wachtlijst.

Mijn moeder, heeft net als ik, een dierenallergie. Vandaar dat toen de keuze voor een hond een Labradoodle werd. Samen met mijn tante hebben we ons ingeschreven op de wachtlijst voor een puppy. De wachttijd van onze hond duurde wel een jaar! Een aantal keren zijn we op bezoek geweest bij de fokker en we waren op slag verliefd op de hondjes. Mijn moeder kreeg bij de fokker al wat last van haar allergie, maar wij dachten dat dit kwam door de hoeveelheid van honden samen.

In april 2011 was het eindelijk zo ver, we mochten onze hondjes ophalen! Wij kregen een mannetje en mijn tante een vrouwtje. Zó schattig! Een broer en zus in de familie.

Mijn geluk kon niet op, eindelijk een huisdier! Max was zijn naam, hij was in 1 woord FANTASTISCH!

De eerste nacht sliep ik met Max in de woonkamer, want daar stond zijn bench. De volgende ochtend merkte ik een benauwd gevoel op mijn luchtwegen, waar ik op dat moment geen aandacht aan heb besteed. Met mijn moeder ging het snel bergafwaarts, ze kreeg het heel erg benauwd en haar allergie nam de overhand. Alles hebben we eraan gedaan: Max in bad gedaan, extra stofzuigen en dweilen, maar het mocht niet baten. De afspraak was dat als het niet goed ging met de allergie, de hond terug mocht naar de fokker en een ander baasje werd gezocht. Mijn vader vond dat dit in het belang van Max snel moest gebeuren, zodat Max snel bij een andere liefdevolle familie terecht kon.

Al met al heb ik 12 dagen een hond gehad, ik denk er vaak met weemoed aan terug. Wat was ik blij met die hond!

Dit is het moment dat mijn hondenallergie zich heeft geopenbaard, voor die tijd ben ik niet genoeg met dieren in aanraking geweest om dit te constateren (doordat mijn moeder niet lang in de buurt van dieren kan verkeren).

Het is zoals het is! Maar ik denk er nog vaak aan terug. Gelukkig kan ik op bezoek bij mijn tante (voorzien van een anti-allergie pilletje) om nog even de knuffelen met het zusje van Max!

Voor Max is trouwens uiteindelijk een lief gezin gevonden.

♥ Liefs, Louise