Hi friends! Koningsdag 2022, ik heb deze dag doorgebracht op het Love Land festival. Het was vooral een lange, maar tegelijkertijd ook een hele gezellige dag. Gelukkig bleef het heel de dag droog, maar miste uiteindelijk het zonnetje wel. Anyways, dit was de tweede keer in mijn leven dat ik naar zo’n festival ben geweest. De eerste keer is alweer jaren geleden en volgens mij had ik toen nog geen coeliakie of beter gezegd, was het nog niet vastgesteld. De eerste levensbehoeften zijn altijd van toepassing, ongeacht waar je bent. Ik doel op eten & drinken. Maar hoe doe je dat op zo’n festival waar je geen glutenvrije opties hebt? Lees verder voor mijn verhaal.

De eerste levensbehoeften op een festival: zuurstof (✓ check), drinken (✓ check), onderdak (heb je niet nodig op een festival) en kleding (dat komt zeker goed) en als laatste eten (tja, heb je daar een glutenvrije corner? Ga daar maar niet van uit).

Gevarieerd eten

Ik ben geen makkelijke eter. Natuurlijk maakt coeliakie het mij niet gemakkelijk, maar naast coeliakie vind ik het fijn om altijd veel keus te hebben. Het liefst eet ik elke dag iets anders, heel gevarieerd, omdat ik dan het gevoel heb dat ik het beste voor mijn lichaam zorg.

Twee keer patat op één dag?

Maar dat even terzijde, op een festival heb je kort gezegd gewoon weinig keus. Toch? Twee keer patat op één dag wil je ook niet. Ikzelf niet! Je moet rekenen op een vette hap en als je geluk hebt staat er een tentje tussen waar je fruit kan kopen, maar meer niet.

We hadden natuurlijk al een tijd van te voren gepland dat we naar Love Land gingen, dus ik kon mezelf voorbereiden op dit uitstapje. We gingen al om 10:30 van huis om richting het festival te gaan, dus dat betekent no time to lunch at home. Wel tijd om thuis te ontbijten, dus ik heb een goede bodem gelegd om 9:00. Uiteindelijk heb ik een broodje meegenomen voor de lunch + een glutenvrije muesli reep voor de namiddag. Ik had al bedacht dat ik ’s avonds een patatje ging eten. Patat is natuurlijk glutenvrij, want het bestaat uit aardappels en frituurvet (én zout, veel zout. Kom ik zo op terug ;)). Ik eet eigenlijk liever geen patat wanneer ook andere snacks, zoals kroketten en frikandellen, in dezelfde frituur gaan. Dat komt omdat ik vaker buikpijn krijg door kruisbesmetting. Maar voor deze keer had ik mij daarbij neergelegd, want weinig keus zoals ik al zei.

Dag broodje!

Mag je wel eten meenemen naar een festival? Ik had geen idee. Waarom zou dat eigenlijk niet mogen, vroeg ik mezelf nog af. Zou je daar drugs in verstoppen? Lijkt me niet. Ik had voor de zekerheid m’n kleine pasje van de NCV (Nederlandse Coeliakie Vereniging) meegenomen, om aan te kunnen tonen dat ik een allergie heb en blablabla.. je kent het verhaal wel. Ik was aan de beurt en de vrouwelijke beveiliger ging mij fouilleren en keek in mijn tasje. Ze pakte direct het brood eruit, keek naar haar collega en hij zei letterlijk: ”Dat mag niet mee, ik gooi het weg.” Waarop ik zei: STOP! Ik pakte mijn pasje erbij en legde uit dat ik anders niks kan eten daarbinnen. Hij reageerde erop: ”Ik gooi het nu weg, oké?” Waarop ik maar oké terugzei, want tja, wat ga je kunnen inbrengen? Dag broodje…

Mitchell zag dit gebeuren en hij stapte gelijk op die mannelijke beveiliger af en werd pist. Hij legde de situatie opnieuw uit, in andere woorden, waarop de mannelijke beveiliger geschokt reageerde. Hij zei uiteindelijk sorry en ik kreeg mijn broodje toch mee. Yeey! Happy me, want dan was de lunch gedekt.

Handicap

Ik zie coeliakie soms echt als een handicap. Ik denk dat dat voor elke allergie geldt, want je bent zo gevoelig en afhankelijk. Soms vraag ik me af hoe andere mensen dat doen, die bijvoorbeeld een heftige notenallergie hebben dat ook nog fataal kan aflopen als het mis gaat. Heftig hoor! Ik vind het heel knap dat je dan nog steeds een ”normaal” sociaal leven kan hebben.

De hele dag geen buikpijn gehad! Ook geen trek gehad, want ik had genoeg eten waar ik op kon teren deze dag. Erg blij en opgelucht dat het goed is gegaan, want als soms iets verkeerd valt of ik iets verkeerds heb gegeten, kan ik beter naar huis gaan. Dan is de lol eraf! Ik denk dat iedereen met gevoelige darmen zich wel hierin herkent, that’s life.

Ben je er nog? Wat een verhaal! Hopelijk heb jij ook een leuke Koningsdag gehad. Komend weekend ga ik naar Kopenhagen! Met Mitchell, mijn schoonouders, zwager en schoonzus. Super veel zin in, houden jullie mijn blog in de gaten? Ik weet zeker dat we leuke dingen gaan beleven.

---

Fijne avond en slaaplekker alvast. Bye!