Hi allemaal! Om te antwoorden op jullie vraag hoe het nu gaat met mij, heb ik deze blog geschreven.

Ik was mijn vorige ‘update eczeem‘ blog geëindigd met dat het eczeem langzaam begon terug te keren. Het is weer helemaal terug en eigenlijk twee keer zo erg! 

Het eczeem heeft zich uitgebreid naar mijn beide armen, rug, benen en buik/borst. Het is zó rood dat het wel brandwonden lijken. Ik bespaar jullie dit keer de foto’s. Ik heb dit nog nooit gehad en/of gezien. Mijn rechterarm is sinds vrijdagavond heel erg opgezwollen, zelfs 3 cm verschil met mijn linkerarm. Kan hem hierdoor moeilijk bewegen. Daarnaast zijn sommige plekken ontstoken, waarschijnlijk door het krabben. Het voordeel hiervan is dat ik nu bang ben om te jeuken, dus dat doe ik voor 90% minder. Het jeukt nog steeds, maar ik probeer mijn gedachten te verzetten.

Ik heb zondagavond om 23:00 uur met Mitchell bij de huisartsenpost gezeten, omdat mijn arm op klappen stond. Het deed zeer en ik was ongerust. Ik heb antibiotica gekregen voor de ontstekingen en zwelling. Dit moet na ongeveer 48 uur aanslaan.

Gister heb ik weer een bezoek gebracht aan de dermatoloog om het te laten zien. Het is een hele heftige vorm van eczeem en we moeten een manier gaan vinden om het te onderdrukken. Ik heb weer een stootkuur Prednison voorgeschreven gekregen, dat neem ik tegelijkertijd in met de antibiotica (ik volg een heel schema voor het innemen hiervan). Daarnaast sta ik hoog op de lijst voor lichttherapie. Dit betekent 3 keer per week naar het ziekenhuis voor 3 maanden lang. Intensief, maar zoals ik heb gehoord erg succesvol.

Dit is tot zover de stand van zaken. Ik ben gelukkig nog vrij van school dus ik kan lekker rustig aandoen en mijn lichaam de tijd geven om te genezen. Volgende week maandag heb ik nog een afspraak bij de eczeemverpleegkundige. Zij gaat mij alles vertellen over smeren en andere voorzorgsmaatregelen.

Meer dan ons best kunnen we niet doen! Het kan nu niet meer erger worden, eigenlijk alleen maar beter 🙂